สาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆในชุมชนลงพื้นที่เดินเท้าสำรวจสภาพแวดล้อมของ ชุมชนหัวตะเข้ ซึ่งเป็นพื้นที่ติดริมน้ำ มีร้านขายของตามทางเท้า ส่วนใหญ่เป็นร้านเก่าแก่ดั้งเดิม คนในชุมชนอาศัย อยู่มาเป็นเวลานาน บรรยากาศเรียบง่าย สงบ มีความเป็นเอกลักษณ์ในตัวของชุมชนเอง โดยทางกลุ่มของเรานั้นได้ ติดต่อไปทางผู้นำชุมชนหัวตะเข้ คือ อ.อ้อย คุณอำภา บุญเกตุ เป็นผู้ให้ความรู้และเล่าประวัติความเป็นมาของชุมชน ให้ฟัง อ. อ้อยได้ให้การต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดีเมื่อไปถึง ลักษณะเด่นๆที่เมื่อพูดถึงชุมชนหัวตะเข้ แน่นอนต้อง เป็น ว่าวใบไม้ ขนมพื้นบ้านที่เป็นภูมิปัญญาของชุมชน การใช้แพนเป็นตัวช่วยในการปักเสาในคลอง การจัด กิจกรรมเสริมสร้างความสัมพันธ์ในชุมชนในทางของการท่องเที่ยวทางรัฐบาลได้เน้นทางด้านอาหารของกินที่สะท้อนวัฒนธรรมของชุมชน ในชุมชนหัวตะเข้พยายามเสนอตัวตนของชุมชนคือ การที่เป็นอะไรที่ไม่เยอะ บ้านๆ เรียบง่าย ไม่หวือหวา เสนอความเป็นชานเมือง ไม่ได้หายาก แต่แสดงออกว่าเป็นของที่มาจากชานเมืองทางภาคตะวันออก คนเมืองบางครั้งที่มาเห็นอัตลักษณ์ในความดั้งเดิม ซึ่งตอนนี้ปัจจุบันก็ยังมี ไอศกรีมกะทิแป๊ะเว้ง แต่เดิมเรียกว่าแป้งหอมเป็นของดั้งเดิม เป็นบริบทของชุมชน ขนมสายบัวแดง มีข้าวอบเผือก ในทางของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้ให้ชุมชนหัวตะเข้เป็น 1 ใน 10 ของชุมชนน่าเที่ยว เน้นไปทางชุมชนชวนชิม เอาของพื้นบ้านในชุมชนมาทำ น้ำเต้า ฟัก สายบัว พืชผักข้างรั้วตามบ้านที่สามารถนำเอามาทำได้หมด ในตอนนี้ขนมสายบัวแดงได้เลือนหายไป หากินยาก เพราะไม่มีสายบัวแดงแถวนี้สักเท่าไหร่ บ่ออยูในบ่อกุ้งไม่ได้ บางทีเจอสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย สายบัวแดงก็ไม่ค่อยมีวิธีการทำหลากหลายขั้นตอน เป็นบัวนา กับ บัวบ่อ สายบัวแดงทำขนมได้ดี มีจุดเด่นตรงหอมกลิ่นสายบัว มันเป็นความต่างของคนโบราณที่แยกได้ ระหว่างสายบัวขาว และสายบัวแดง ถามคนท้องไร่ท้องนาก็ทำเป็นกันทั้งนั้น จึงอยากจะนำมาฟื้นฟู เพื่อถ่ายทอดความเป็นชุมชนของเรา เป็นขนมบ้านๆ ซึ่งขนมสายบัวแดง 1 ในขนม 100 ปีของกระทรวงวัฒนธรรม ถือเป็นขนมตามฤดูกาลอย่างหนึ่ง เป็นภูมิปัญญาที่น่าสนใจ ที่อยากจะนำเสนอผ่านสื่อวิดีโอเพื่อเผยแพร่